Cerkiew w Smolniku

Dawna drewniana cerkiew greckokatolicka w Smolniku wzniesiona w 1791 r. jest reliktem istniejącej tu przed II wojną światową wsi, która w wyniku działań wojennych została wysiedlona, a zabudowania spalone. Z dawnej zabudowy ocalała jedynie greckokatolicka cerkiew, która po wojnie służyła jako magazyn PGR. W 1956 r. cerkiew objęta została ochroną konserwatorską jako niezwykle wartościowy przykład drewnianej architektury, reprezentujący tradycje ludowego budownictwa bojkowskiego. Od 2013 r. cerkiew w Smolniku jest jedną z ośmiu drewnianych cerkwi w polskim regionie Karpat, która weszła w skład transgranicznego polsko-ukraińskiego wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

W 2021 r. przy obiekcie przeprowadzone zostały niezbędne prace remontowe i konserwatorskie przy dachach. Prezbiterium, nawa i babiniec świątyni przykryte są dachami brogowymi konstrukcji wieńcowej, krytymi gontem, zwieńczonymi niewielkimi cebulkami. Przestrzenie pomiędzy tymi dachami przekryte są dachem dwuspadowym z wydatnym okapem wspartym na rysiach. Dach ten również pokryty jest gontem. Z uwagi na bardzo zły stan techniczny pokrycia gontowego, w całości wymienione zostało zdegradowane pokrycie gontowe na nowy gont kładziony podwójnie. Wykonano również nowe łacenie połaci pod krycie gontem oraz niezbędne prace konserwatorskie przy drewnianej wieńcowej konstrukcji dachów (pseudokopuł) nad przedsionkiem, nawą i prezbiterium.

Prace wykonane zostały przez Parafię Rzymskokatolicką w Lutowiskach, dla której cerkiew w Smolniku jest kościołem dojazdowym, przy znaczącym wsparciu finansowym Podkarpackiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Przemyślu, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Marszałka Województwa Podkarpackiego.

Fot. Ks. Proboszcz Parafii Lutowiska Wacław Zygarowicz, K. Habrat WUOZ del. w Krośnie.