Budynek dawnego Domu Żołnierza wpisany jest indywidualnie do rejestru zabytków pod numerem A- 576 decyzją z dnia 7.05.1984 r.
Budynek w swoim obecnym kształcie jest wynikiem przebudowy i rozbudowy kilku budynków pochodzących już z roku 1891. Obiekty te stanowiły elementy dawnych koszar austriackich. Ich rozbudowa i przebudowa odbyła się według projektu inżyniera Stanisława Polaka z Przemyśla. Przebudową objęto część zespołu koszarowego im. księcia Franza Ulricha Kinskiego, gdzie stacjonował III Pułk Artylerii Fortecznej utworzony 1 stycznia 1891 roku. Był to rozległy zespół zajmujący teren objęty ulicami: Mickiewicza, Siemiradzkiego, Dworskiego.
W okresie międzywojennym użytkowany przez Korpus Przemyski. Z okazji 10. rocznicy odzyskania Niepodległości Polski - w roku 1928 zawiązał się Komitet Budowy Domu Żołnierza Polskiego. Na ten cel Ministerstwo Spraw Wojskowych przekazało Komitetowi część terenu koszar z zabudową. Prace były finansowane częściowo ze środków społecznych. Połączono wówczas dawną krytą ujeżdżalnię koni z 1904 roku, budynek po szkole dla dzieci niemieckich (strona zachodnia) i jeden budynek koszarowy (strona wschodnia).
Ujeżdżalnia została zaadaptowana na halę sportową, która posiadała między innymi: bieżnie, skocznie, plansze gimnastyczne oraz boiska do siatkówki i koszykówki. Ponadto w budynku była sala teatralna, sala na odczyty, zebrania towarzyskie i zabawy a także biblioteka z czytelnią, sala bilardowa oraz poradnia lekarsko-sportowa.
Prace wykonywane były w trzech etapach. W listopadzie 1928 roku były już wykonane sala gimnastyczna, teatralna, biblioteka, czytelnia, budynek frontowy z kolumnadą. W dniu 3 listopada 1928 budynkowi nadano nazwę Domu Żołnierza im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, a 11 listopada uroczyście poświęcono. Na szczycie elewacji wykonano napis o treści : Dom Żołnierza im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Do 1939 roku mieścił się tutaj X Okręgowy Urząd Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego. Po II wojnie światowej obiekt funkcjonował jako Wojewódzki Ośrodek Sportu Turystyki Wypoczynku i Rekreacji. Skrzydło wschodnie - budynek pokoszarowy został zaadaptowany wówczas na hotel. W tym czasie miał miejsce kolejny remont budynku w zakresie m.in. elewacji, dachu, stropów, podłóg i stolarki drzwiowej i okiennej. W 2010 roku dobudowano nową część tylną.
Budynek dawnego Domu Żołnierza zachowany obecnie jest elementem wieloczłonowym, który łączy w sobie kilka okresów i obiektów. Jednak, to przebudowa w latach 1928-29 nadała temu kompleksowi ostateczny charakter poprzez połączenie trzech starszych budynków w jedną całość: funkcjonalną i architektoniczną. Budynek frontowy (łącznik) to architektura nawiązująca do monumentalnych form antycznych- chętnie wykorzystywanych w architekturze wojskowej- zastosowano tu kolumny i pilastry w tzw. wielkim porządku. To z tego okresu zachowała się bryła i najbardziej istotny element czyli elewacja frontowa.
źródło: karta biała WUOZ oprac. przez I. Zając 2012 r.
Obecny właściciel obiektu Gmina Miejska Przemyśl, przystąpił do realizacji prac polegających na „przebudowie, rozbudowie, nadbudowie oraz termomodernizacji zespołu budynków Przemyskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji (POSiR) w Przemyślu zlokalizowanych przy ul. Mickiewicza 30”.
Zgodnie z uzgodnionym projektem architektoniczno-budowlanym rozpoczęły się prace przy elewacji frontowej obiektu. Podczas dotychczasowych komisji konserwatorskich na miejscu uszczegółowiono sposób remontu tynków na elewacji, odkryto, że dolny gzyms cokołu tuz nad chodnikiem wykonany był pierwotnie z kamiennych bloków piaskowca, ustalono pierwotną kolorystykę elewacji, określono przyczyny zawilgocenia dolnej partii murów, wykonano i zaakceptowano próbki kolorystyczne.
Podczas ostatniej komisji konserwatorskiej w dniu 01.10.2024 wykonawca poinformował o odsłonięciu całego napisu na attyce obiektu. Napis, który był częściowo otynkowany i przesłonięty powojennym tynkiem typu terrabona, w całości brzmi: DOM ŻOŁNIERZA IMIENIA MARSZAŁKA J. PIŁSUDSKIEGO. Napis został starannie wyrzeźbiony w tynku, zaś w jego wgłębieniach znajdują się ślady po złotym kolorze. Ustalono, że zostanie on przywrócony do swojej pierwotnej formy pod nadzorem dyplomowanego konserwatora dzieł sztuki. Na parterze odkryta została także numeracja schronu z okresu II wojny światowej. Napis ten jako świadek historii pozostanie na elewacji frontowej.