Zakończenie i odbiór prac konserwatorskich przy elewacji kościoła Reformatów w Przemyślu

Kompleks budynków zespołu klasztornego Reformatów w Przemyślu, jest usytuowany naprzeciw dawnej Bramy Lwowskiej miejskich fortyfikacji miasta, przy nieistniejącej dzisiaj fosie, której ślady zaznacza przebieg ulic Jagiellońskiej i Słowackiego oraz Plac na Bramie. Charakterystyczne i zapamiętywalne jest usytuowanie zespołu, znacznie poniżej obecnej nawierzchni drogi, wynikające z zasypania fos miejskich. Niedawno odebraliśmy prace konserwatorskie przy elewacji ceglanej kościoła pw. Św. Antoniego z Padwy.

Dla zainteresowanych historią obiektu zamieszczamy kilka ważnych dat i wydarzeń:

  • 1629 – Piotr z Cieciszowa Cieciszewski i jego żona Felicjana ze Stadnickich ofiarowali reformatom ogród i drewniany dom przy Bramie Lwowskiej, który spłonął w 1638 r.
  • 1638-1640 – wykup sąsiednich działek dzięki zbiorowej fundacji Hermolausa Tyrawskiego, obywatela ziemi sanockiej, Mikołaja Wolskiego, marszałka koronnego, Mikołaja Daniłłowicza, podskarbiego wielkiego koronnego, Szymona Czermińskiego, regensa kancelarii przemyskiej, Karola Korniakta, Cieszanowskiego i Walentego Żyłki
  • 1641 - położenie kamienia węgielnego i budowa klasztoru według modelowego planu obowiązującego w małopolskiej prowincji reformatów
  • 1645 - konsekracja kościoła przez Ambrożego Stalickiego, prowincjała reformatów
  • 1657-1664 - gruntowny remont z fundacji Andrzeja Maksymiliana Fredry, wojewody podolskiego
  • 1664 - ponowna konsekracja przez Stanisława Sarnowskiego, biskupa przemyskiego
  • 1684 - wzniesienie sygnaturki nad nawą z fundacji Izabeli Grochowskiej, chorążyny zakroczymskiej, w 1687 przeniesienie sygnaturki nad prezbiterium
  • 1763-1764 - remont wnętrza
  • 1773-1774 - położenie dachówki
  • 1857 - pożar dachu i prowizoryczny remont
  • 1863 - pobielenie elewacji zewnętrznych
  • 1867 - pokrycie nowym dachem wg projektu Miszke'go architekta miejskiego w Przemyślu, prace ciesielskie Piotr Kossar
  • 1870 - odnowienie chóru zakonnego pod kierownictwem Antoniego Osińskiego
  • 1875-1877 wzniesienie kaplicy
  • 1876 - wydzielenie oratorium z krużganka obok prezbiterium
  • 1877 - budowa dzwonnicy przy prezbiterium
  • 1878 - położenie kamiennej posadzki z płyt sprowadzonych z Trembowli z kamieniołomu Abrahama Genzera
  • 1879-1880 - wykonanie malowideł ściennych przez Wilhelma Frydrycha i L. Karpinala
  • 1881 - pokrycie dachu blachą
  • 1882 - wyburzenie dzwonnicy i budowa chóru zakonnego za prezbiterium z przeźroczem za ołtarzem głównym
  • 1902 budowa kruchty i nadanie elewacjom neorenesansowego charakteru wg projektu arch. Stanisława Majerskiego
  • Ważniejsze remonty: 1923 wnętrza przez Stanisława Majesrkiego, 1957-60 generalny, 1968 fasady, dachu i sygnaturki przez Ryszkowskiego z Przeworska, 1999--2002 elewacji zewnętrznych przez Stanisława i Macieja Filipów, 2002-2003 remont dachu i sygnaturki.

(kalendarium opr. na podstawie informacji zawartych w Katalogu Zabytków Sztuki Przemyśl Zespoły sakralne, Instytut Sztuki PAN Warszawa 2004 r., opracowanie Piotr Krasny i Jakub Sito)


Dzielimy się fotografiami dokumentującymi zakończenie prac konserwatorskich w tym zakresie oraz zdjęciami z komisji, jakie odbyły się w trakcie nadzoru prowadzonego z urzędu.
Fot. A. Busz (komisja odbioru) M. Filip (w trakcie prac)