Pozwolenia na wywozy zabytków za granicę

Zasady wywozu zabytków z kraju reguluje ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY z dnia 19 kwietnia 2004 r. (Dz.U.04.84.789) w sprawie wywozu zabytków i przedmiotów o cechach zabytków za granicę (Dz. U. z dnia 27 kwietnia 2004 r.)

Zabytki mogą być wywożone za granicę wyłącznie po uzyskaniu:

  • jednorazowego pozwolenia na stały wywóz zabytku za granicę
  • jednorazowego pozwolenia na czasowy wywóz zabytku za granicę albo
  • wielokrotnego pozwolenia indywidualnego na czasowy wywóz zabytku za granicę, albo
  • wielokrotnego pozwolenia ogólnego na czasowy wywóz zabytku za granicę (dot. muzeów i innych instytucji kultury)

Pozwolenia na wywóz zabytku za granicę wymagają zabytki zaliczane do następujących kategorii:

  • zabytków archeologicznych, które mają więcej niż 100 lat i wchodzą w skład zbiorów archeologicznych lub zostały pozyskane w wyniku badań archeologicznych bądź przy­padkowych odkryć;
  • elementów stanowiących integralną część zabytków architektury, wystroju wnętrz, pomników, posą­gów i dzieł rzemiosła artystyczne­go, które mają więcej niż 100 lat;
  • wykonanych dowolną techniką i na dowolnym materiale dzieł malar­stwa, nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 4 i 5, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 40 000 zł;
  • wykonanych na dowolnym mate­riale akwareli, gwaszy i pasteli, któ­re mają więcej niż 50 lat i ich war­tość jest wyższa niż 16 000 zł;
  • mozaik, nieobjętych kategoriami wskazanymi w pkt 1 i 2, oraz wyko­nanych dowolną techniką i na do­wolnym materiale rysunków, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 12 000 zł;
  • oryginalnych dzieł grafiki i matryc do ich wykonania oraz oryginal­nych plakatów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
  • oryginalnych rzeźb, posągów lub ich kopii wykonanych tą samą techniką co oryginał, nieobjętych kategorią wskazaną w pkt 1, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 20 000 zł;
  • pojedynczych fotografii, filmów oraz ich negatywów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;
  • pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach rękopisów, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 4 000 zł;
  • pojedynczych lub znajdujących się w zbiorach książek, które mają wię­cej niż 100 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;
  • pojedynczych map drukowanych i partytur, które mają więcej niż 150 lat i ich wartość jest wyższa niż 6 000 zł;
  • kolekcji i przedmiotów z kolekcji zoologicznych, botanicznych, mine­ralnych lub anatomicznych, których wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
  • kolekcji o znaczeniu historycznym,, paleontologicznym, etnograficz­nym lub numizmatycznym, których wartość jest wyższa niż 16 000 zł;
  • środków transportu, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 32 000 zł;
  • innych kategorii, niewymienionych w pkt 1—14, obejmujących zabytki, które mają więcej niż 50 lat i ich wartość jest wyższa niż 16 000 zł.

Natomiast zabytki wpisane do rejestru zabytków, lub wchodzące w skład zbiorów publicznych, które stanowią własność Skar­bu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek organizacyjnych zaliczanych do sek­tora finansów publicznych, lub znajdujące się w inwentarzach muzeów lub narodowym zasobie bibliotecznym nie mogą być wywożone za granicę na stałe.
 

Aby uzyskać pozwolenie na wywóz czasowy jedno lub wielokrotny zabytku lub przedmiotu o cechach zabytku za granicę, osoba zainteresowana obowiązana jest złożyć wniosek do Podkarpackiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Wniosek powinien zawierać:

  • opis wywożonego przedmiotu, cechy identyfikacyjne (wymiary, technika, materiał, 2 odbitki fotografii o formacie nie mniejszym niż 9x13 cm)
  • oświadczenie właściciela zabytku, że zabytek jest jego własnością oraz że zabytek jest wolny od obciążeń prawa i nie podlega zajęciu w trybie przepisów o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnego w administracji
  • do wniosku należy dołączyć ocenę czasu powstania zabytku wraz z aktualną wartością.