W dniach 10 i 11 czerwca tego roku, po półtorarocznej przerwie, odbył się w Warszawie konwent wojewódzkich konserwatorów zabytków, zorganizowany przez prof. J. Lewickiego, Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Przedstawiamy fotorelację z tego wydarzenia.
Obok wymiany doświadczeń, rozmów merytorycznych, zwiedzania wystaw czasowych na Zamku Królewskim, mogliśmy zobaczyć ważny zabytek techniki, rzadko udostępniany zwiedzającym. Filtry Warszawskie, czyli Stacja Osadników i Filtrów Powolnych, znajdują się w centrum stolicy przy ulicy Koszykowej i zajmują znaczny teren, można określić, że niezmieniony od ponad 130 lat, chociaż rozbudowany i unowocześniony z zastosowaniem najnowocześniejszych technologii uzdatniania wody. Zachwycają skalą, precyzją wykonania i stanem zachowania. Służą w dalszym ciągu stolicy dostarczając czystą wodę jej mieszkańcom.
Filtry zostały uruchomione w 1886 r. Autorem projektu był wybitny angielski inżynier William Lindley.
Znaczny teren – ponad 2 tys. m² zajmują fascynujące swoją formą architektoniczną i efektami wizualnymi – najstarsze filtry powolne, zbudowane z cegły, pokryte sklepieniami żaglowymi podtrzymywanymi przez granitowe kolumny, które dzielą filtry na podłużne galerie. W 1933 r. uruchomiono Zakład Filtrów Pośpiesznych, wówczas najnowocześniejszy tego typu obiekt w Europie.
W Hali Maszyn znajduje się Muzeum Wodociągów i Kanalizacji, gdzie można obejrzeć bardzo ciekawą ekspozycję maszyn, zdjęć archiwalnych i rysunków technicznych urządzeń jakie wg tych projektów wykonano.
Zabytek techniki – słynne „Filtry”, zostały uznane Pomnikiem Historii RP w 2012 r.
